لیندسی مورونی، معاون رئیس کمپانی Muse در امر استراتژی و عملیات، تجربیات خود را با ما به اشتراک می گذارد:

زمانیکه به تیم میوس ملحق شدم، تنها 18 نفر در آن حضور داشتند. آشنایی با تمام آنها، برقراری ارتباط با یکدیگر و هدف شرکت، کار آسانی بود. فعالیت های تیم ساز، به برنامه ریزی های زمان بر نیاز نداشت؛ تنها کافی بود که با یک ایمیل به سایرین بگویید: "هی بچه ها، موافقید که روز سه شنبه را کنار هم باشیم؟"

در حال حاضر که اعضای این تیم، 135 نفر هستند و روز به روز به تعداد آنها اضافه می شود، باز هم از این ساعت های شادی آور در کنار هم لذت می بریم. اما برنامه ریزی برای اعضای مختلفی که از تمام فعالیت های گروهی لذت ببرند و به اتصال تیم قدرت ببخشند، کار دشواری است و به فکر کردن نیاز دارد.

نیل دوشی و لیندسی مک گرگور، تحلیلگر سابق مک کینسی و نویسنده ی Primed To perform، معتقدند که اعضای تیم با سه محرک مثبت اداره می شوند: بازی، هدف و پتانسیل.

داده های گوگل نیز این محرک ها را تایید می کنند. لازلو باک، مدیر سابق تیم People Operation در کتاب خود با نام قوانین کار! می نویسد، به کارکنان اجازه دهید که در کار خود به دنبال چیزهای جالب باشند، یک ماموریت شفاف (هدف) را به آنها بسپارید و با راهنمایی های مناسب، به اعضای تیم آموزش دهید و باعث رشد آنها شوید.

اینها دقیقا همان محرک هایی هستند که برای فعالیت های تیم سازی در میوس کاربرد دارند. بیرون رفتن تمام پرسنل از محل کار، برای رها شدن از فشار کافی نیست. (هرچند که کمک کننده است.)

1. بازی کردن

درست خوانده اید؛ برنامه های تیم ساز باید سرگرم کننده و جالب باشند. البته فراموش نکنید که منظور، بازی های متداول مثل پرتاب کردن توپ نیستند.

همانطور که دوشی و مک گرگور در Primed to Perform به آن اشاره کرده اند: "بازی کردن در محل کار را با پینگ پونگ بازی کردن اعضای تیم اشتباه نگیرید. برای اینکه اعضای تیم شما احساس بازی و سرگرمی را داشته باشند، باید کار و وظیفه ی جالبی داشته باشند؛ کاری که این احساس را ایجاد کند."

به مهارت های مهمی که به کار مربوط هستند، فکر کنید و فعالیت ها را مطابق با آنها، برنامه ریزی کنید. اگر حل خلاقانه ی مشکلات، بخش بزرگی از کار شماست، باید اعضای تیم را به خارج از سایت کاری ببرید.

بعد از این بیرون رفتن ها، حرف های زیادی برای گفتن وجود خواهد داشت. اعضای تیم بعد از اینکه یک روز را به خوشگذرانی با یکدیگر سپری کردند، بهتر کار می کنند و انرژی آن را به کار خود منتقل می کنند.

یک ایده ی دیگر، از مطالعات بررسی تجارتی هاروارد نشات گرفته است؛ این بررسی نشان می دهد که بعد از خوردن یک وعده ی غذایی در کنار هم، می توان اتحاد بیشتری ایجاد کرد.

برای مثال، آتش نشان ها را در نظر بگیرید؛ مهارت هایی همچون "رفتار های وابسته به یکدیگر در میان اعضای تیمی که با هم غذا می خورند، بیشتر ایجاد می شود." حداقل اینکه فعالیت خوشمزه ای خواهد بود!

2. هدف

بررسی های انجام شده در میان افرادی که تازه پا به دوره ی جوانی گذاشته اند، نشان می دهد که اهداف بزرگتر در شرایط کاری، برای اینگونه از کارکنان از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

شرایطی را فراهم کنید که کار اعضای تیم و فعالیت هایشان در خارج از محیط کاری، به ماموریت و ارزش های شرکت مرتبط باشد.

برای مثال در شرکت میوس، اغلب از کاربران دعوت می شود تا داستان های موفقیت آمیز خود پیرامون جستجوهای شغلی را به اشتراک بگذارند. این رسم و آئین باعث می شود که دلیل و چرایی کار خود را بار دیگر به یاد بیاورید.

گروهی از پرسنل میوس اخیرا یک آزمایش لباس پوشیدن را برگزار کردند؛ این میزبانی از سازمان هایی صورت گرفت که برای افرادی که به دنبال کار هستند، لباس فراهم می کند.

این فعالیت، با هدف میوس در یک راستا قرار دارد؛ تیم های میوس به افراد کمک می کنند تا شغل رویایی خود را پیدا کنند. این روش در ایجاد اتحاد و ارتباط میان اعضای تیم، نقش چشمگیری دارد.

اگر هنوز به طور قطع نمی دانید که چه نوع فعالیتی با بالاترین هدف پرسنل شما مرتبط است، در اولین گام می توانید از آنها سوال کنید. ایده های ارائه شده در بالا، توسط پرسنل میوس به وجود آمده اند و رهبران تیم، در این ایده ها نقشی نداشته اند.

3. پتانسیل

پتانسیل در واقع ایده است که کار فعلی ما را به اهداف آینده مان می رساند. آموزش های درونی و فرصت های یادگیری نیز می توانند در ایجاد اتحاد میان اعضای تیم حاضر در سازمان موثر باشد.

بازی کردن، هدف و پتانسیل، نه تنها به عنوان محرک های شغلی به شمار می روند، بلکه محرک های تیم سازی هستند که دلیل پنهان در هر فعالیتی را به نمایش می گذارند.

این فعالیت ها باعث می شوند که از کار کردن در کنار هم لذت ببریم، هدف کارمان را بیابیم و به توسعه ی مهارت هایمان ادامه دهیم. در کنار هم بودن، فقط برای لذت بردن از مصاحبت یکدیگر نیست.

منبع: یوکن